حرم مطهر رضوی، صحن پیامبر اعظم(ص)، استودیو شهید حاج‌قاسم سلیمانی. برای رسیدن به این نشانی کمی صحن را گشتم و از خادم‌ها پرسیدم تا سرانجام آن را حوالی ساعت ۸، نزدیک باب ‌الرضا(ع) پیدا کردم. زنگ را زدم و وارد استودیو شدم. در واقع وارد یکی از همان نیم‌طبقه‌ها در صحن‌ها شدم که همه‌مان آرزویش را داریم یک بار هم که شده گنبد و بارگاه را از آنجا ببینیم. حالا من آنجا بودم و درست از پنجره وسط استودیو نمای گنبد طلایی آقا را می‌دیدم. لحظاتی گذشت تا صدای صلوات خاصه پخش شد. من و تیم برنامه‌ساز به نشانه احترام ایستادیم و پس از صلوات خاصه، برنامه شروع شد. برنامه رادیویی «با تو حالم خوبه» هر چهارشنبه رأس ساعت ۸ شب پس از پخش صلوات خاصه امام رضا(ع) به صورت زنده از حرم مطهر رضوی از طریق شبکه رادیویی جوان پخش می‌شود. شروع برنامه از زبان امین قاسمی ‌فرع، مجری و گوینده برنامه این ‌گونه بود: «سلام به تمام هم‌زیارتی‌های همراه هر چهارشنبه ما». چه اصطلاح جالبی، هم‌زیارتی! کمی از برنامه گذشت تا برایم جا افتاد این اصطلاح «هم‌زیارتی» که می‌گویند، چه معنایی می‌دهد. راستش مفهومش را از پیامک‌ها دریافت کردم. قاسمی‌فرع شروع به خواندن پیامک‌ها کرد. نخستین پیامک نوشته بود: «دیگر حسابش از دستم در رفته که چند سال است به مشهد نیامدم اما همین که صدایتان را زنده از حرم می‌شنوم انگار حال و هوای حضور در حرم درونم جریان پیدا می‌کند؛ نایب‌الزیاره من هم باشید». پیامک دوم نوشته بود: «الان که پیامک را می‌فرستم، در جاده هستم و مطمئنم یک بار هم با خانواده در جاده منتهی به مشهد، به این برنامه گوش می‌دهم». انگار هر کسی از هر جایی که به این برنامه گوش می‌داد، خودش نه، اما دلش اینجا بود.

آمده بودیم که برویم، ماندگار شدیم

مجتبی حسنی، تهیه‌کننده برنامه درباره شروع این برنامه می‌گوید: سال ۹۸ بود که قرار بر این شد ما به مدت ۱۰ شب به مناسبت دهه کرامت برنامه رادیویی زنده از حرم مطهر اجرا کنیم تا از شبکه رادیویی جوان شنیده شود. ایده اصلی این بود که شنونده‌ها بتوانند با حال و هوای حرم مطهر در آن ایام ارتباط بگیرند و اگر خودشان نتوانسته بودند در این ایام به مشهد سفر کنند، ما به کمک امواج رادیویی این فاصله را برایشان کم و کمتر کنیم. برنامه‌ریزی‌های لازم با آستان قدس و شبکه رادیویی جوان انجام شد و در نهایت ما نخستین قسمت برنامه را در دهه کرامت سال ۹۸ روی آنتن زنده اجرا کردیم. آن روزها را خوب به یاد دارم. به اندازه‌ای استقبال از برنامه زیاد بود که از یک ساعت پیش از شروع برنامه، سیل پیامک‌ها و اظهار لطف مخاطبان برای ارتباط با برنامه شروع می‌شد. حالا از آن موقع حدود پنج سالی می‌گذرد و ما هر چهارشنبه امام رضایی با عشق این برنامه زنده را روی آنتن می‌بریم. لابد قسمت این بوده و چقدر هم شیرین بوده، چون هیچ یک از بچه‌های تیم، فکرش را نمی‌کردند که تا سال‌ها بعد این برنامه ادامه داشته باشد و ما هر هفته هر جای ایران که باشیم، خودمان را به مشهد برسانیم.

گزارشی از دل صحن‌ها

ویژه‌برنامه «با تو حالم خوبه» تمام تلاشش این است فرم را به سمتی ببرد که در نهایت مخاطبان بتوانند با پای دل به حرم مطهر بیایند. انصافاً هم همین‌ طور است. برای رعایت این قاعده نانوشته، گزارشگرهای برنامه، هر هفته از چایخانه، رواق‌ها و کتابخانه‌ها گرفته تا هر جایی که فکرش را بکنید، با مردم ارتباط می‌گیرند و آن‌ها در اوج سادگی و صمیمیت، قصه سفر به مشهد و حال و هوایشان را با شنونده‌ها به اشتراک می‌گذارند. یکی دیگر از هدف‌هایی که این برنامه توانسته خوب از پسش بربیاید، آشنایی مخاطب‌ها با بخش‌های مختلف حرم مطهر رضوی است. برای این کار، از اماکن یا برنامه‌های حرم مطهر رضوی که ممکن است خیلی از افراد از وجود آن‌ها مطلع نباشند، گزارش تهیه و به صورت کامل برای مخاطبان معرفی می‌شود. گزارشگرها به موزه‌های حرم مطهر، مهمانسراهای حضرت، رواق نگهداری از کودک، رواق دارالحجه برای عقد و... سر می‌زنند و مخاطبان را از اطلاعات مربوط به آن‌ها آگاه می‌کنند. علاوه بر این، هر هفته نیز با هماهنگی‌ که توسط آستان قدس رضوی صورت می‌گیرد یک میهمان یا کارشناس در برنامه حضور دارد.

از روزگار ماسک‌های سه‌لایه تا امروز

امین قاسمی‌فرع، مجری و گوینده برنامه درباره تجربه خود از این برنامه می‌گوید: یکی از اتفاق‌هایی که بیش از پیش ما را مصمم کرد تا اجرای این برنامه را ادامه دهیم، شیوع ویروس کرونا بود. شاید خیلی‌ها یادشان نیاید اما من خوب به خاطر دارم آن روزهایی را که سفرهای خارج شهر ممنوع شده بود، آن روزهایی که فاصله اجتماعی و نشستن در خانه توصیه اصلی برای جلوگیری از مبتلا شدن بود و آن روزهایی که با اوج گرفتن همه‌گیری، حرم مطهر علی بن موسی الرضا(ع) هم بسته شده بود و دیگر زائران امکان زیارت از نزدیک را نداشتند. دم تمام بچه‌های تیم «با تو حالم خوبه» گرم! حتی در آن دوره هم پای کار ماندند و بدون اینکه حتی این فکر به سرمان بزند که ممکن است مبتلا شویم، هر هفته به مشهد می‌آمدند و دور هم جمع می‌شدیم. پروازهای آن روزها شاید با ۲۰ مسافر انجام می‌شد. مسافرانی که هر کدام با فاصله پنج صندلی از هم نشسته بودند و هیچ یک جرئت نداشتند به خاطر حساسیت‌ها و دستورالعمل‌ها ماسک‌های سه‌لایه‌شان را پایین بکشند. بگذارید همین جا خدمتتان این را هم بگویم که هیچ‌ کدام از ما در آن دوران به کرونا مبتلا نشدیم!

خبرنگار: الهه ضمیری